Dag 45 - 07 augustus 2012

Vanochtend heb ik tot half 10 uitgeslapen, normaal zou ik dat geen uitslapen noemen, maar nu ben ik dan vaak al onderweg. De jongen van gister was ondertussen terug met zijn net gekochte fiets. We hebben samen een vreemde, erg sterke maar lekker soort thee gedronken. Daarna is hij vertrokken richting Boedapest.

Ik ben naar een museum voor moderne kust gegaan, daar was echter een verbouwing, waardoor je alleen 1 van de 3 verdiepingen kon bekijken. Er waren erg mooie schilderijen met veel kleuren, maar ook wel een stuk of 50 schilderijen, allemaal met witte en grijze strepen. Op school hadden we er hele discussies over kunnen hebben of dat kunst is of niet. Het voelt voor mij niet als kunst, maar in een discussie zou ik dat standpunt niet goed kunnen verdedigen.

Daarna ben  ik naar de Dreiflüsseecke gegaan. Daar stromen de Inn en de Ilz in de Donau. Het is leuk om te zien dat de Inn veel bruiner qua kleur is dan de Donau, je kunt echt een scheiding in het water zien.

Ik heb vervolgens wel 2 uur door de stad gelopen op zoek naar het internet café waar ik gister ook was geweest. Ik wilde het terug vinden zodat ik met mijn zusje kon skypen. Het was maar goed dat ik het vast van te voren nog een keer heb gezocht. Het was eigenlijk wel leuk om zo lang door de stad te lopen, dan zie je alle delen. Het moderne winkel gedeelte, maar ook de kleine straatje en steegjes met leuk winkeltjes.

Ik heb een nieuw T-shirt gekocht, want in een van mijn T-shirts zitten gaatjes, dus die kan ik nu weg gooien. Ik heb ook een nieuw boek, ‘The hunger games’ van Suzanne Collins, gekocht. Ik weet nog niet wat ik met het andere boek ga doen, maar ik kan ze in ieder geval niet allebei meenemen.

Ik heb van een lerares van mijn basisschool een envelop gekregen waarop stond dat als ik een keer lekker wilde eten ik die open mocht maken. Ik heb er erg lang mee gewacht, omdat ik niet echt in mijn eentje uit eten durfde te gaan. Ik weet rationeel gezien best dat dat nergens op slaat, maar ik vond het gewoon een beetje  eng om op een terras te gaan zitten waar allemaal mensen gezellig met elkaar kletsen en dan zit jij daar in je eentje. Maar ik moest van mezelf toch een keer gaan voor dat ik in Oostenrijk ben, dus vandaag was mijn laatste kans.

Het was helemaal niet vervelend maar erg leuk. Ik heb op een leuk terrasje bij een fontein lasagne uit een mooie blauwe ovenschaal gegeten. Daarna heb ik heerlijk in mijn boek gelezen onder het genot van een wijntje.