Vanochtend was mijn tent niet nat van de regen maar van de
dauw. Maar waarvan mijn tent nat is maakt natuurlijk niet echt uit voor het
feit dat het irritant is..
Ik heb eerst in Passau kwark als ontbijt gekocht en broodjes
voor onderweg. Na een paar km lopen was ik in Oostenrijk. Er zijn nu veel meer
bergen vlak bij de Donau en het is erg mooi. Als je aan de zuid kant van de
Donau loopt loop je vaak in de schaduw van de bergen rechts van je, wat erg fijn is.
Na 15 km was het de bedoeling dat ik bij een camping kwam,
maar deze, zo vertelde mij een vriendelijke vrouw, bestond niet meer. Hier in
Oostenrijk zijn echter veel meer campings dan in Duitsland, dus na 4 km was er
weer een die wel bestond.
Ik was een beetje bang dat de mensen hier erg anders zouden
praten en ik ze niet zou kunnen verstaan, maar dat valt heel erg mee. Ik vind
het eigenlijk vrijwel het zelfde klinken.
Op de camping heb ik lekker in de zon in mijn boek gelezen.
Ik weet nog niet of ik het direct een erg goed boek zou noemen, maar het is
leuk om te lezen en zo geschreven dat je in één keer door leest. Wat een goed
en een slecht ding is, want dan moet ik straks weer een nieuwe kopen. ‘Duizend
schitterende zonnen’ heb ik vanochtend op de camping achter gelaten, ik hoop
echt dat iemand hem vind en dat hij niet argeloos wordt weggeworpen. Ik had er
eigenlijk iets in moeten schrijven, maar daar heb ik niet aan gedacht.
Een boek achterlaten is wel erg jaren '60.
BeantwoordenVerwijderenHoezo, lieten mensen toen overal boeken achter?
Verwijderen