Dag 56 - 18 augustus 2012

Vandaag liep ik weer over een dijk langs de Donau. Ik loop eigenlijk aan de verkeerde kant, want ik liep hier in de blakende zon en aan de overkant zag ik allemaal heerlijke schaduw, maar daar kon ik niet heen. Het was echt verschrikkelijk warm. Na 17 km kon ik eindelijk de Donau over steken.

Daar kwam ik door een erg mooi stadje. Ik was opzoek naar een supermarkt om voor zondag boodschappen te doen en wederom kwam ik alleen winkels tegen die tot 12 uur open waren. Misschien moet ik in het vervolg gewoon op vrijdag boodschappen voor zaterdag en zondag doen, ik kan alleen eigenlijk niet zo veel meenemen en dan kan ik ook alleen dingen kopen die niet in de koelkast hoeven..

Mijn camping stond weer eens verkeerd op de kaart maar ik heb hem uiteindelijk toch gevonden. Het is een grasveld bij een huis waar je  een bord stond dat je er je tent op mocht zetten, er was alleen niemand thuis. Het voelt erg vreemd om daar iemands tuin te lopen en zelfs naar binnen naar de wc te gaan,want de deur stond gewoon open, als de eigenaars van dat huis helemaal niet thuis zijn.

Er stond nog een tentje en na een tijdje kwam de eigenaar daarvan met de auto aanrijden. Hij was Frans, maar kon gelukkig Duits want mijn Frans is niet al te best. Hij zei dat hij naar een supermarkt toe ging met de auto en vroeg of ik mee wilde.  Dat aanbod greep ik natuurlijk met beide handen aan, maar we konden werkelijk nergens in de buurt een supermarkt vinden die nog open was.

We kwamen langs een café waar een bruiloft werd gehouden, daar zijn we wat gaan drinken. Het was erg grappig om de bruiloft te bekijken. Het was het verschrikkelijk traditioneel, met iedereen in klederdracht en een heel fanfare.

Terug op de camping waren er ook twee oude mensen uit Australië gekomen. Ze fietsen al 2 maanden langs de Donau en ook langs al zijn zij rivieren. De eigenaren van de camping waren ook terug. Een er lief oud stel. Ze maakten zelf een of andere appel cider wat we met zijn allen gingen proeven, het was erg gezellig. Die mensen uit Australië hebben echt veel meegemaakt, ze zijn in Nieuw Guinea, Nieuw-Zeeland en Afrika geweest. Ze hadden allemaal fantastische verhalen.

Na een tijdje was ik wel helemaal in de war met allen talen. De eigenaren van de camping spraken geen Engels en de mensen uit Australië geen Duits, dus ik fungeerde als tolk en voor de man uit Frankrijk probeerde ik er nog wat Frans door te gooien..

Ik heb ’s avonds weer pasta zonder iets er bij gegeten. Ik denk dat  ik morgen zonder eten moet stellen, want er zijn soms  wel bakkerijtjes open op zondag maar ook alleen tot 12 uur en ik moet wel erg vroeg weg gaan wil ik voor 12 uur  in een grote stad aankomen..