Vanochtend heb ik heerlijk ontbeten. Ik kreeg warme
chocolade melk bij mijn ontbijt, veel beter dan koffie of thee!
Het regende nog steeds, dus ik was blij dat ik niet mijn
tent moest afbreken. Ik heb lekker in de
regen gelopen tot ik in Wenen aan kwam. Toen ik voorbij het bordje ‘Wien’ kwam
dacht ik ‘wauw ik ben werkelijk helemaal naar Wenen gelopen’, maar eigenlijk
besef ik me dat nog totaal niet.
In een buitenwijk van Wenen heeft mijn gast gezin mij
opgehaald en zijn we met de auto naar hun huis
gereden. Ze hebben een appartement
in een oud, enorm groot huis en ik vind het geweldig. Je moet eerst me
een wenteltrap naar de tweede verdieping. De vloer is van graniet steen en de leuning van de
wenteltrap heeft sierlijke ijzeren krullen en bloemen, dat zit ook voor de ramen. Binnen is het een enorme doch
gezellige troep, ze zijn vaak verhuis en hebben veel te veel spullen voor
de groten van dit huis, maar ze moeten
de tijd nog vinden om alles uit te zoeken en dan het meeste weg doen..
Ik heb mijn eigen kamer gekregen en de vier meisjes slapen
nu samen op één kamer. Ik heb met Maresa, de oudste een stuk gewandeld. We
hebben hun school en het park, wat direct achter hun huis licht, bekeken. Het
park is erg groot en mooi en er zitten reeën in.
’s Avonds hebben we heerlijke rijstepap gegeten en toen heb
ik voor het eerst in Wenen geslapen.
Maandag ga ik uitzoeken of
ik nog een stuk verder wil lopen, of dat ik met de boot of de trein
richting Bratislava en Boedapest ga. Ik heb namelijk nog wat tijd over
aangezien ik eigenlijk pas eind september in Wenen aan zou komen. Als ik dat ga doen dan schrijf ik nog verder
en anders houd hier mijn reisverslag op.
Wow, zusje, ik ben echt trots op je! Wenen heb je alvast gahaald! Hoe nu verder? En wat te doen in Wenen? Misschien schrijf je nog wel meer over hoe het bij die mensen is en wat je straks allemaal moet doen...
BeantwoordenVerwijderen