Deel 2 - dag 1 - 10 september 2012

Ik heb besloten om nog door te lopen naar Bratislava en vanaf daar de boot te pakken naar Boedapest. Vanochtend heb ik nog lekker samen met de kinderen ontbeten en toen heeft Wolfgang, de vriend van Agnes, mij met de auto en beetje buiten Wenen gebracht. Ik vind het namelijk niet zo interessant om door de buitenwijken van Wenen te lopen aangezien ik daar nog een half jaar blijf en dus genoeg tijd heb om alles goed te bekijken.

Naar Bratislava is maar 3 dagen lopen en maar op 1 daarvan zou ik naar een camping kunnen, dus heb ik besloten alleen kleren en mijn laptop etc. mee te nemen. Ik had me er erg  op verheug  om met een lekker lichte tas te lopen, maar ik heb een kleine rugzak van Wolfgang mee genomen en die is echt totaal niet voor mij rug gemaakt. Het is een mannen rugzak en het  is een beetje een oud model met een ijzeren frame in de rug. Na 6 km begon ik een enorme blauwe plek op mijn onderrug te krijgen en naar nog eens 6 km was dat een beurse paarse vlek geworden. Omdat elke stap pijn deed spanden de spieren in mijn boven benen zich heel raar om dat op te vangen, dus achteraf had ik liever mijn eigen rugzak meegenomen, maar twee dagen hou ik dat nog wel vol.

Ik liep vandaag niet echt langs de Donau maar door een prachtig loofbos met eiken, beuken, hazelaars, mos, bramen, bloemen en vlindertjes. Ik vond het echt heerlijk om weer te lopen en te weten dat ik ’s avonds weer op een andere plek ben. Maar ik vind het ook een erg fijn gevoel dat ik een plek heb waar is strakjes weer heen kan en ik het fijn heb. 

Aangekomen  in Orth aan de Donau heb ik opzoek gegaan naar een slaap plek, dat bleek moeilijker dan gedacht. Ik ben naar 7 verschillende pensions, hotels, en bed and breakfast geweest en alle waren ze vol. Ik begon echt een beetje wanhopig te worden omdat ik mijn tent ook niet meer bij me heb, maar in het laatste hotel zei de zeer vriendelijke eigenaar dat er aan de rand van het stadje nog een klein, niet zo bekent pension is waar ik het kon proberen. Daar was gelukkig nog een kamer vrij,  zelf met een tweepersoonsbed.

Ik had geen internet op mijn kamer, maar wel in een serre aan het woonhuis. Daar heb ik gezellig met Isadora, mijn broertje en mijn ouders geskypt. Het was wel een beetje vreemd, veel mensen zaten daar gezellig met elkaar te praten en een sigaretje te roken en ik praatte tegen  mijn computer. Tevens zat er een onnatuurlijk groene kanarie door mijn gesprekken heen te krijsen..