Deel 2 - dag 3 - 12 september 2012

De man bij de receptie was vanochtend nog net zo asociaal als gister. Hij was wederom aan het bellen, ik heb eerst rustig 5 minuten gewacht tot hij uitgebeld was, maar naar 10 minuten was ik zwaar geïrriteerd en wilde ik graag gaan. Ik vroeg hem netjes of ik misschien kon betalen. Hij ging rustig door met zijn telefoon gesprek en schreef op een briefje 28 euro en schoof dat naar mij toe.. Ik keek hem woedend aan en zei dat ik hem echt niet ging betalen als hij mij zo behandelde. Hij zei dood leuk tegen zijn gesprekspartner dat hij een vervelende gast had en dat hij later zou terug bellen. Hij hing op en keek mij vragen aan. Ik heb 15 euro en de sleutel op de bar gesmeten en ben weg gelopen. Zo wens ik niet behandeld te worden! Ik heb jammer genoeg geen idee hoe hij erop gereageerd heeft, want ik heb niet meer om gekeken, maar hij is me in ieder geval niet achter na gekomen.

Nog steeds woedend stampte ik een berg op, maar daar werd mijn humeur aanzienlijk beter omdat ik Bratislava al in de verte kon zien liggen, wat er erg spectaculair uit zag. De hele 15 km er na toen kon ik het blijven zien.

Toen ik over de grens van Slowakije kwam voelde ik me pas echt in het buitenland. Ik versta letterlijk geen woord van wat mensen zeggen en kan ook niets lezen. Ik voelde me opeens best klein en vele kilometers ver van huis..

Bratislava is een erg mooie stad, overal grote, mooi versierde gebouwen en kleine steegjes met cafeetjes waar waterpijpgeuren uit komen drijven die je het water in de mond doen lopen. Ik ben naar de toeristen informatie gegaan om een lijst van hotels te vragen en om te vragen hoe ik het beste met de boot naar Boedapest kon gaan. Jammer genoeg vertelde de vrouw daar mij dat er geen boten meer naar Boedapest gaan deze maand, dus ik zal met de trein moeten gaan. Ik hoop dat ik wel met de boot van Boedapest terug naar Wenen kan, dan ben ik in ieder geval met de boot geweest.

De lijst van hotels was erg lang, maar er stond niet bij hoe duur ze waren. Er stond alleen of het een 1,2,3,4 of 5 sterren hotel was, maar dat zegt niet zo veel. Ik ben terug gegaan naar de toerist informatie en de vrouw zei dat ik dat het beste op internet op kon zoeken en dat er overal in Bratislava gratis fifi was. Ik keek haar ongelovig aan maar ben het toch gaan proberen. Zoals verwacht was er natuurlijk niet zomaar overal gratis fifi, dus ben ik maar één voor één naar alles hotels en pensions etc. gegaan.

Dat was een hele zoektocht, ik heb wel twee uur door de stad gelopen, wat wel erg leuk was want zo zie je alle delen. In het ene hotel was geen plek meer, het volgende was alleen voor meerdere personen, het volgende was gesloten en een ander was boven de 80 euro en zo ging dat dan 2 uur lang door. Uiteindelijk heb ik een hotel voor 60 euro gevonden waar  nog plek was, eigenlijk veel te veel geld voor mij, maar ik ga vanavond op internet wel een goedkopere zoeken voor morgen.

Het is een film hotel en ik heb de Marilyn Monroe kamer. Mij handdoeken zijn origami opgevouwen zwaantjes en ik heb een zijden rode bed sprei. Ik heb zelfs een bad. Aangezien ik toch zo veel moest betalen heb ik maarbesloten er ook van te genieten, dus ben ik in bad gegaan met een laag schuim van wel 30 cm..