Met de boot kwam ik in Kehlheim aan. Ik was van plan om naar de toeristen informatie te gaan, want er moest een camping in de buurt zijn, ik wist alleen niet precies waar, maar die was natuurlijk gesloten omdat het zondag was. Bah ik haat zondagen! Er was wel een computer waar je je vraag in kon typen, maar deze vertelde mij dat de camping 5 km naar het oosten was. Ja dat is nogal vaag. Ik had niet echt zin om in het wilde weg naar het oosten te gaan lopen dus ben ik naar een jeugdherberg gegaan.
Daarvoor moest ik een km lang steil de berg op lopen. Dat is
super zwaar met zo’n rugzak, want die trekt je naar achter. Boven aangekomen
had ik wel een spectaculair uitzicht over Kehlheim en de bergen aan de overkant
van de Donau. Jammer genoeg blijk je voor een jeugdherberg een of ander pasje nodig
te hebben, dat wist ik niet..
De vrouw achter de balie zei
dat ik mijn tent wel op een veldje, dat bij de jeugdherberg hoorde, op
mocht zetten. Maar ze zei wel dat ik dan niet mocht zeggen dat zij mij daar
toestemming voor had gegeven. Ik vroeg of ik daar dan niet mee in de problemen
zou komen en toen zei ze ‘ik denk het niet’..
Ik heb daar maar mijn tent op gezet, maar toen ik in mijn
tent zat kwamen er allemaal mensen langs lopen die tegen elkaar zeiden dat het
toch verboden was om daar een tent op te zetten. Ook voegen ze zich af of er
iemand in de tent zou zitten, alsof ik
ze niet gewoon kon horen..
Toen durfde ik eigenlijk niet meer uit mijn tent te komen.
Ik dacht als ze denken dat ik slaap komen ze me vast niet storen. Wat later
ging een groep mensen vlak naast mijn tentje een vuurtje stoken. Er werd luid
gediscussieerd over van wie dat tentje zou zijn en of er nou wel of niet iemand
in zit. Ik voelde me echt niet op mijn gemak daar!
Hahaha, daar zat je dan in je tentje! Dat niemand daadwerkelijk even een kijkje genomen heeft, is een gelukje!
BeantwoordenVerwijderenHaha, spannend! Mooie foto´s van de rosten in het water!
BeantwoordenVerwijderen